"Maluszyn.Kościół parafialny nosił wezwanie Krzyża Świętego i św. Mikołaja, a proboszczem jego był w  czasach spisania księgi uposażenia [tj. Liber beneficiorum archidiecezji gnieźnieńskiej...wydał J. Łukowski,uwagami zaś historycznemi,topograficznemi, heraldycznami itd.oraz obszernym Łaskiego żywotem to ozdobił J. Korytkowski,t. I - II, Gniezno 1880-1881.  Spis ten powstawał w latach 1511-21  - przypis A.J.Z) Szymon z Kurzelowa. Do pomocy przy pełnieniu swoich obowiązków posiadał wikarego i kościelnego, którzy byli uposażeni z dochodów parafii. Opiece duchownej parafii maluszyńskiej podlegały następujące osady: Maluszyn z dwoma karczmami, czy może gospodarstwami zagordniczymi zwnymi Mostki (obecnie Mosty - AJZ), dalej młyn Barycz z zagrodą, Budzów, Gościeszyn (obecnie Gościęcin - AJZ), Łazów, Ruda arcybiskupia (prawdopodobnie dzisiejsza wieś Kuźnica Grodziska - AJZ), Ruda pana Pukarzewskiego (prawdopodobnie dzisiejsza nazwa Kozioł, gdzie znajdują się jeszcze widoczne kopce rudy żelaznej - AJZ), Silniczka, Sudzin, Sudzinek i Wola Życińska.J. Korytkowski nie stwierdził przez kogo i kiedy został fundowany kościół. Akta konsystorza gnieźnieńskiego wymieniaja go od połowy XV w.Autorzy katalogu przesuwają wstecz pierwszą wiadomość o parafii maluszyńskiej, twierdząc, że istniała ona w 1412 r., co zreszta jest w pełni wiarygodne.[...] Jak  wiadomo Maluszyn jest osadą starą, o której po raz pierwszy dowiadujemy się w 1266 r. Wówczas przebywał tu książę Leszek Czarny, o czym może świadczyć okoliczność wydania przez niego w tejże osadzie dokumentu odnoszącego się do sprzedaży wójtostwa miasta Radomska. Zapewne istniał tutaj jakiś dwór książęcy, a może możnowładczy, u właściciela którego bawił władca. Biorąc pod uwagę okoliczność, iż kościół w Maluszynie nosił wezwanie św. Mikołaja, można przychylić się do opinii J. Związka  o jego metryce. Kult tego świętego należy wiązać z osiedlami o charakterze miejsc targowych, początki których sięgają XI czy XII w.,choć początki niektórych można przesunąć bardziej wstecz. 

Biorąc więc pod uwagę wezwanie kościoła, jak również starą metrykę Maluszyna, mogę pokusić się o ustalenie początków parafii na okres wczesnopiastowski. Przechodzę obecnie do przedstawienia uposażenia parafii maluszyńskiej w pierwszych dziesiątkach lat XVI w. We wsi Maluszyn posiadała ona działkę koło kościoła, na której znajdowała się plebania. Następna działka ziemi była przeznaczona dla zagrodnika. Dzierżone przez niego grunta nie były duże. Zostały wykrojone z ziem należących do parafii. Zagrodnik z racji posiadania gruntów nie płacił plebanowi żadnego czynszu. Zobowiązany był jedynie do odrabiania pańszczyzny ręcznej w wymiarze jednego dnia w tygodniu. Z drugiej strony świątyni znajdowały się dwie działki z ogrodami położone obok siebie. Ogrody te przylegały do zabudowań należących do proboszczów. Grunta te stanowiły uposażenie wikarego i kościelnego. Nadto parafia posiadała specjalne pole usytuowane poza plebanią. Ciągnęlo się ono aż do brzegów Pilicy; częściowo było porośnięte lasem, gdzie znajdowała się pasieka, częściowo użytkowano je jako łąkę. Wymienione pole wraz z łąkami, ale bez lasów, znajdujących się na nim, proboszczowie zwykle wydzierżawiali. Dalej parafia miała grunta między wsiami Silniczka i Budzów. Dostawała ona dziesięcinę snopową z pól należących do folwarku dziedzica. [...] Kmiecie maluszyńscy płacili swemu plebanowi kolędę w wysokości 1 grosza z domu. W takiej samej wysokości uiszcali kolędę swojej parafii mieszkańcy Gościeszyna.

Z kużnicy, tzn. Rudy arcybiskupiej, dziesięcinę snopową oddawano wzmiankowanemu wyżej kanonikatowi ( tzn. Feliksowi Naropińskiemu, herbu Belina, kanonikowi gnieżnieńskiemu - AJZ), kolędę zaś pobierał pleban.

W Budzowie znajdowały się pola folwarczne i kmiece, z których dziesięcinę snopową otrzymywał proboszcz, zobowiązany do jej odwożenia przy pomocy własnych środków transportowych.W czasie powstania opisu parafii maluszynskiej w Budzowie nie było kmieci.Znajdował się tam folwark pański oraz grunta użytkowane przez zagrodników. Ci ostatni uiszczali proboszczowi kolędę w wysokości 1 grosza każdy.

Dziesięcinę snopową parafia pobierała ze wszystkich pól znajdujących się w Silniczce. Wyjątkiem w tym względzie były zagony ziemi ulokowane koło stawu. Z tych gruntów oraz pewnych pół folwarcznych omawianą daninę pobierała parafia w Niedośpielinie.

Z Łazowa, Sudzina i Woli Życińskiej parafia nie otrzymywała żadnych dochodów, poza kolędą prawdopodobnie w wysokości 1 grosza z domu. Dziesięcinę snopową z Łazowa i Sudzina otrzymywał kościół parafialny w Chełmie (co zostało wyżej zaznaczone,) z Woli Życińskiej przeznaczano ją do stołu arcybiskupiego (pro mensa archiepiscopali).

Z Sudzinka parafia pobierała od mieszkańców jedynie kolędę, chyba w wysokości 1 grosza z domu, natomiast dziesięcina snopowa, podobnie jak w Maluszynie przekazywana na rzecz kapituły i prebendy gnieźnieńskiej.Sądzić można, że aktulnym jej posiadaczem był wzmiankowany Feliks Naropiński.

W Rudzie pana Pukarzewskiego zwanej Baran było w omawianym okresie czasu jedynie kilka pól, które użytkowano pod uprawę. Dziesięcinę z nich dostawała własna parafia.

We wsi Barycz znajdował się młyn oraz karczma (może gospodarstwo zagrodnicze). Ta wieś posiadała pole, z części której położonej w kierunku wsi Sudzin i lasów dziesięcinę snopową pobierała parafia maluszyńska, natomiast z pól, które leżały naprzeciwko wsi Silniczka omawiane świadczenie przysługiwało parafii niedospielińskiej. Wymienione pole rozdzielala droga wiodąca ze wspomnianej karczmy w kierunku wsi Wielgomłyny. Podobnie też były podzielone grunta należące do młyna" - Stanisław M. Zajączkowski,  Sieć parafialna na terenie przedrozbiorowego powiatu radomszczańskiego w początkach XVI w., w: "Zeszyty Radomszczańskie", Tom 3, Radomsko 2009, s.134 - 136.